één op acht

1/ Koop een koersfiets en liefst eentje met de juiste framemaat. Begin bij het begin. Koop jezelf een fiets in de goede maat. Wel, dat was lachen. Na drie weken tweedehands.be afgezocht te hebben naar een fietsje dat én betaalbaar was, én goede kwaliteitsversnellingen had, én een goed frame met de juiste maat, deed ik een bod op een zoekertje. Hoe ik de juiste framemaat wist? Meten is weten. Daarenboven ben ik even groot als de man in huis (voor 's mans zelfbeeld  : die extra centimeter waarvan jij beweert hem te hebben, zet ik hier nog eventjes in de verf). In de praktijk zijn we dus even groot, ik had al een paar keer op zijn fietsje gereden en voelde dat die goed zat. Ik dus op weg naar de fiets waarop ik een bod deed om een testritje te doen. Ik voelde dat die best groot was, het stuur te ver en te diep, maar niks dat een bikefitting-sessie niet kan oplossen. DACHT IK. De man keek bedenkelijk naar de fiets toen ik er, blij als 'n kind, mee thuis kwam. Hmmmmm, dat lijkt

De eerste lentezon, de eerste zonnestralen en daar zijn ze. Ze duiken overal op in het straatbeeld. Ze schieten als paddestoelen uit de grond. Ik bedoel niet de paasbloemen. Ik heb het over de wielertoeristen. Opeens zijn ze er, in allerlei varianten. Het is de eenzaat die zich in het zweet trapt en langs wie je wil blijven rijden met de wagen om hem door het raampje heen toe te roepen dat die rode afgebakende strook, het fietspad dus, bedoeld is om wel degelijk op te fietsen. Het is die groep die superprofessioneel lijkt en op zondag in grote groep fietst, bezemwagen achterop. Net nu je je boodschappen moet gaan doen in die ene winkelketen die op zondag open is tot 13u. En het is al 12u15! Gedwongen om er achteraan te blijven tuffen. Oh ergernis. Wel, Vlaanderen telt er sinds kort een wielertoeristje bij, met name mezelf! Ik ben aan het fietsen gegaan. Gelijk een echte, met zo'n koersfiets met zo'n stuur en met zo'n klikpedalen, met zo'n fietsbroek met zo'n zeem e